این شعر رو دوست خوبمون « دانیال یعقوبی » به ما هدیه داده ( هدیه زوور)
نمی دوونیم از کدووم جهنم دره ای پیدا کرده ؛
این آقا دانیال همین جا ریاضی محض میخونه و فکر میکنه خیلی حالیشه
به زودی همین جا کارهای خوبی ازش خواهید دید.
به هر حال از ایشون و از سرایندش ممنوونیم
باز هم خواب ریاضی دیده ام
خواب خط های موازی دیده ام
خواب دیدم می خوانم ایگرگ زگوند
خنجر دیفرانسیل هم گشته کند
من سر هر جایگشتی می برم
دامن هر اتحادی می درم
دست و پای بازه ها را بسته ام
از کمند منحنی ها رسته ام
شیب هر خط را به تندی می دوم
گوس هر ایگرگ وحشی می جوم
گاه در زندان فدر مطلقم
گه اسیر زلف حد و مشتقم
لشکری تمرین دارم بیشمار
تیغی از فرمول دارم در کنار
ناگهان دیدم توابع مرده اند
پاره خط ها ، نقطه ها پژمرده اند
در ریاضی بحث انتگرال نیست
صحبت از تبدیل و رادیکال نیست
کاروان جذرها کوچیده ایت
استخوان کسر ها پوسیده است
از لگ و بسط و نپر آثارنیست
رد پایی از خط و بردار نیست
هیچ کس را زین مصیبت غم نبود
صفرصفرم هم دگر مبهم نبود
آری آری خواب افسون می کند
عقده را از سینه بیرون می کند
مردم از ایکس و ایگرگ داد داد
روزهای بی ریاضی یاد یاد
سلام
شعر جالبی بود
موفق باشی
جالب بود.
از هر سه تاتون متشکرم.
سلام عالیه نه شما می تونین...
موفق باشید
یه دوست
از شما هم ممنوونیم دوست عزیز
فقط نگفتین ما چی رو می توونیم؟....
شما هم موفق باشین.