قضیه ۱-۲: اگر
و
بر بازه ی بسته [a,b] آنگاه به ازای هر دو عدد حقیقی و متناهی c و d داریم
بر بازه ی بسته [a,b] و

برهان : فرض کنیم h = cf + dg . به ازای یک افراز مفروض از بازه ی بسته [a,b] مانند P می توان نوشت

اکنون اگر e>0 داده شده باشد،
را طوری انتخاب می کنیم که برای هر افراز P که
نا مساوی ِ
را ایجاب کند. همچنین
را طوری انتخاب می کنیم که برای هر افراز P که
نامساوی
بر قرار باشد . اگر
، به ازای هر افراز ِ ظریفتر از
مانند P داریم
از آنجا که c و d اعداد حقیقی متناهی اند و روابط فوق به ازای هر e>0 برقرار اند ، لذا
و
و این پایان برهان است.ð
مشابه قضیه فوق (قضیه ۱-۲) که برای ترکیب خطی دو تابع انتگرالده روی یک انتگرالگیر و بازه ی بسته مشترک بیان شد، می توان برای ترکیب خطی دو تابع انتگرالگیر با انتگرالده و بازه ی بسته مشترک بیان و اثبات کرد. ما این قضیه را بیان کرده و از ذکر اثبات آن خودداری می کنیم .
قضیه 2-2: هرگاه
و
بر بازه ی [a,b]، آنگاه به ازای هر دو عدد حقیقی متناهی ِ c و d داریم
بر بازه ی [a,b] و
.
قضیه زیر به این مطلب اشاره دارد که اگر تابع f بر بازه ای بسته نسبت به a دارای انتگرال ریمان-اشتیل یس باشد، برهر زیر بازه ی بسته ی آن نیز دارای انتگرال ریمان-اشتیل یس است.
قضیه ۳-۲ : فرض کنیم
، اگر دو انتگرال از سه انتگرال زیر موجود باشند، آنگاه انتگرال سوم نیز موجود خواهد بود و
برهان : فرض کنیم
بر بازه های
و
و e>0 داده شده باشد . افراز
، از
موجود است به طوری که به ازای هر افراز ظریفتر از آن ، مانند P1 داریم

و همچنین افرازی مانند
از
موجود است به طوری که به ازای هر افراز ظریفتر از آن ، مانند P2 داریم

اکنون
افرازی از[a,b] خواهد بود . اگرP افرازی از[a,b] به طوری که از
ظریفتر باشد، افرازهای
و 
به ترتیب از افرازهای
و
ظریفتر خواهند بود. داریم
از طرفی

پس بنابر تعریف
بر [a,b] و
. به این ترتیب برهان این قضیه نیز کامل می شود. ð